ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΤΑΣΟΣ

ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΤΑΣΟΣ

Είμαι ο Τάσος Σ. Μάντζιος.Γεννήθηκα στην Πλάκωτή Θεσπρωτίας και διδάσκω το μάθημα των Θρησκευτικών στο 7ο Γυμνάσιο Γλυφάδας.Έχω εκδώσει μια ποιητική συλλογή με τίτλο "Τα οξέα του ποιήματος",από τις εκδόσεις "Ελευσις και Υδράνη" το 2018.Επίσης έχω συμμετάσχει στις ποιητικές ανθολογίες "Ποιητικά Ιχνη" των εκδόσεων "Άλλωστε" (2017),"Ποιητικές Συμπλεύσεις-Ρευστά όρια" των εκδόσεων "Εντύποις" (2019) και στο ανθολόγιο της Έλευσις και Υδράνη (2019).Ποιήματά μου,έχουν φιλοξενηθεί κατά καιρούς σε ηλεκτρονικές λογοτεχνικές ιστοσελίδες.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΕΡΓΑ

ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΤΑΣΟΥ

TO KΟΠΑΔΙ

Τη μοίρα καταριέται
το κοπάδι.
Τη μοίρα,τον καιρό
και τους θεούς,
που πια δεν συναντά
εύφορα βοσκοτόπια,
μον΄βολοδέρνει συνεχώς
σε βάραθρα και γκρέμια.

Τη μοίρα καταριέται
και την τύχη του
και με σκυφτό κεφάλι 
ακολουθεί,
όπου το παν
τ΄ανίκανα,που διάλεξε
γκεσέμια.

 ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ

Είναι κάτι μικρά στη μνήμη,ερμάρια.
Κείτονται στην ασάφεια του λυκόφωτος.
Σχοινοβατούν εγγύς της λήθης.
Εντός τους,
όλα τα υστερήσαντα.
Τα ημιτελή και τ΄ατελέσφορα.
Οκνές εντός τους,διεκδικήσεις,
επιδιώξεις ράθυμες,
αλληλουχίες δυσμενείς,
αργοπορίες και δισταγμοί
κι αμέλειες κι ολιγωρίες.
Άτεκνες προσδοκίες.
Ατυχείς επωάσεις.
Ματαιώσεις επίορκες.
Ριψάσπιδες έρωτες.

Κάποτε,απρόσμενα εγείρονται.
Ψελλίζουν τη μομφή τους.
Εκκρίνουν το στυφό τους ρίγος.
Ρέουν το άλγος τους.

Μακρόσυρτο
το μελαγχολικό τους κόλουρο.

(Είχα στον φράχτη σκαρφαλώσει,
να κόψω ένα γιασεμί,
συνεσταλμένη,του έρωτά μου έκφραση.
Της το΄δωσα.
Ήταν,ένα μικρούλι γιασεμί.
Δεν μπόρεσε.)

Η  ΒΟΥΗ

Όλη τη νύχτα
αργόσυρτη η βροχή,
σαν μοιρολόι ηπειρώτικο.
Τρεμόπαιζε η λαδόλαμπα
σε πρόσωπα σφιγμένα
και μια βουή
απόκοσμη,
μια μακρινή βουή,
από του λόγγου τα έγκατα,
φωνάζει
είπε η γριά,
φωνάζει
του σκοτωμένου το αίμα.