ΚΛΟΥΒΑΤΟΥ-ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΥΡΥΔΙΚΗ
Ευρυδίκη Κλουβάτου Περικλέους
Εκπαιδευτικός, συγγραφέας κυρίως παιδικών διηγημάτων και παραμυθιών. Άλλη αγαπημένη ενασχόληση είναι η ποίηση.
Έργα της που έχουν εκδοθεί:
Το ελληνοϊσπανικό παραμύθι: “Ο ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΔΡΑΚΟΝΕΡΗΣ»
Επίσης έχει συμμετάσχει στο συλλογικό, ελληνοϊσπανικό διήγημα:
«Το ψιθύρισμα», με το ψευδώνυμο «Καλυψώ».
Ακόμη έργα της έχουν δημοσιευθεί στο Λογοτεχνικό Περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΣ.
Εκπαιδευτικός, συγγραφέας κυρίως παιδικών διηγημάτων και παραμυθιών. Άλλη αγαπημένη ενασχόληση είναι η ποίηση.
Έργα της που έχουν εκδοθεί:
Το ελληνοϊσπανικό παραμύθι: “Ο ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΔΡΑΚΟΝΕΡΗΣ»
Επίσης έχει συμμετάσχει στο συλλογικό, ελληνοϊσπανικό διήγημα:
«Το ψιθύρισμα», με το ψευδώνυμο «Καλυψώ».
Ακόμη έργα της έχουν δημοσιευθεί στο Λογοτεχνικό Περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΣ.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
ΕΥΡΥΔΙΚΗΣ ΚΛΟΥΒΑΤΟΥ-ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
ΟΙ ΠΑΛΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Κόκκοι άμμου αδιάφοροι συνθέτουν την πλάση.
καρδιοχτύπια, κραυγές πονεμένων,
γέλια και κλάματα όνειρα και σχέδια, αντιλαλούν αέναα στο σύμπαν,
μοιάζουν συγκλονιστικά,
μα είναι μόνο σκόνη και ψίθυροι ανέμου.
Ψηφίδες μυριάδες προαιώνιες απλωμένες παντού,
γεμάτες ζωή μα ταυτόχρονα και άδειες απ’ αυτήν.
Το αύριο θα γίνει σήμερα.
Οι αμμόκοκκοι θ’ αλλάξουν θέση, μα θα μείνουν ίδιοι.
Αδιατάρακτη η ροή του Σύμπαντος.
καρδιοχτύπια, κραυγές πονεμένων,
γέλια και κλάματα όνειρα και σχέδια, αντιλαλούν αέναα στο σύμπαν,
μοιάζουν συγκλονιστικά,
μα είναι μόνο σκόνη και ψίθυροι ανέμου.
Ψηφίδες μυριάδες προαιώνιες απλωμένες παντού,
γεμάτες ζωή μα ταυτόχρονα και άδειες απ’ αυτήν.
Το αύριο θα γίνει σήμερα.
Οι αμμόκοκκοι θ’ αλλάξουν θέση, μα θα μείνουν ίδιοι.
Αδιατάρακτη η ροή του Σύμπαντος.
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ
Ένα μυστικό μου ψιθύρισε της Κυριακής η νύχτα.
Το χάραμα είχε άλλη όψη.
Ένα κόκκινο λουλούδι δίπλα στο δέντρο.
Παράξενο, δεν το είχα ξαναδεί.
Διαλύθηκαν της σιωπής τα τείχη
και οι θαμπές μέρες.
Άπλετος ορίζοντας
ο ουρανός στην ψυχή μου.
Το ποτάμι χάιδεψε την κοίτη
και βούτηξε στη θάλασσα.
Το μουρμουρητό του νερού
συντροφεύει το ταξίδι της ζωής μας.
Οι χειμώνες πέρασαν.
Τα μάτια γέμισαν φώτα
και τα όνειρα κράτησαν
το κλειδί της άνοιξης.
Το χάραμα είχε άλλη όψη.
Ένα κόκκινο λουλούδι δίπλα στο δέντρο.
Παράξενο, δεν το είχα ξαναδεί.
Διαλύθηκαν της σιωπής τα τείχη
και οι θαμπές μέρες.
Άπλετος ορίζοντας
ο ουρανός στην ψυχή μου.
Το ποτάμι χάιδεψε την κοίτη
και βούτηξε στη θάλασσα.
Το μουρμουρητό του νερού
συντροφεύει το ταξίδι της ζωής μας.
Οι χειμώνες πέρασαν.
Τα μάτια γέμισαν φώτα
και τα όνειρα κράτησαν
το κλειδί της άνοιξης.
Ο ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ
Αγέρωχος στέκει στου γκρεμού την άκρη.
Ξέρει τη δύναμή του. Είναι κυρίαρχος.
Εξουσιάζει με μια ματιά του.
Ζωή παίρνει και δίνει με το αργυρόηχο τραγούδι του.
Από τα σπλάχνα του βουνού
τα βροχοσκεπασμένα
απομυζά το νερό αδάμαστο και δροσερό.
Κρυστάλλινος κατρακυλάει στ’ απότομα βράχια.
Ίδια πάντα διάφανη πορεία
με ξεπετάγματα στις γλιστερές προεξοχές
και στις γκριζοπράσινες γούβες.
Αέναο το ταξίδι του στα σωθικά της γης
πάνω στην πέτρα, στο βότσαλο, στο δέντρο.
Στο διάβα του δροσολογάει απλόχερα
κάθε ζωή που συναντάει.
Ακούραστοι σύντροφοί του τα πουλιά.
Μικροί και μεγάλοι νεροστροβιλισμοί
γεμίζουν ξανά και ξανά αδιάκοπα
δωρίζοντας τη ζωογόνα ορμή του
σε όχθες, ακρολιμνιές και κάμπους.
Αστείρευτος, επιβλητικός, ακλόνητος
στην απόκρημνη πλαγιά αιώνια στέκει.
Ξέρει τη δύναμή του. Είναι κυρίαρχος.
Εξουσιάζει με μια ματιά του.
Ζωή παίρνει και δίνει με το αργυρόηχο τραγούδι του.
Από τα σπλάχνα του βουνού
τα βροχοσκεπασμένα
απομυζά το νερό αδάμαστο και δροσερό.
Κρυστάλλινος κατρακυλάει στ’ απότομα βράχια.
Ίδια πάντα διάφανη πορεία
με ξεπετάγματα στις γλιστερές προεξοχές
και στις γκριζοπράσινες γούβες.
Αέναο το ταξίδι του στα σωθικά της γης
πάνω στην πέτρα, στο βότσαλο, στο δέντρο.
Στο διάβα του δροσολογάει απλόχερα
κάθε ζωή που συναντάει.
Ακούραστοι σύντροφοί του τα πουλιά.
Μικροί και μεγάλοι νεροστροβιλισμοί
γεμίζουν ξανά και ξανά αδιάκοπα
δωρίζοντας τη ζωογόνα ορμή του
σε όχθες, ακρολιμνιές και κάμπους.
Αστείρευτος, επιβλητικός, ακλόνητος
στην απόκρημνη πλαγιά αιώνια στέκει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου