ΔHMHΤΡΙΑΔΗΣ Α. ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Γεννήθηκε το 1955 στο Τέμενος Παρανεστίου Δράμας και ζει στη Θεσσαλονίκη.
Ασχολείται με τη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία. Πρωτοδημοσίευσε κείμενά του στα εβδομαδιαία περιοδικά Ταχυδρόμος και Επίκαιρα της Αθήνας και συνέχισε να γράφει σε διάφορα έντυπα: Γιατί, Τραμ, Εμβόλιμον και Ομπρέλα.
Τελευταία συνεργάζεται με τις περιοδικές εκδόσεις λογοτεχνίας και τέχνης Μανδραγόρας, Σίσυφος, Ένεκεν, 3η χιλιετία, iamvos art κ.α. και με τις επιθεωρήσεις πολιτισμικής και πολιτικής παρέμβασης Κοινωνική Επιθεώρηση και Πολίτες. Παράλληλα διατηρεί τη μόνιμη στήλη Στην απέναντι όχθη της εφημερίδας Ενημέρωση.
Τιμήθηκε με πρώτες τιμητικές διακρίσεις από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βορείου Ελλάδος, το Δήμο Θεσσαλονίκης, την Πανελλήνια Εταιρία Λόγου και Τέχνης και κατ’ επανάληψη από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων, σε εκδηλώσεις για τη λογοτεχνία των Ποντίων.
Άρθρα και μελέτες του μεταδίδονται από ραδιοφωνικές εκπομπές, ποιήματά του μελοποιήθηκαν, μεταφράστηκαν στα Γαλλικά, Ιταλικά, Πολωνικά και Αγγλικά και συμπεριλαμβάνονται σε διάφορες ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις.
Υπήρξε τακτικό μέλος της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων και Ιδρυτικό μέλος της Λαογραφική Εταιρίας Ν. Πέλλας.
Έργα του:
- Χωρίς σύνορα, Τέχνη και λόγος 1982
- Τα ηχεία του κίνητρου και της υποταγής, Ιθάκη, 1990
- Απέναντι, 24 γράμματα, 2015
- Τα μπλουζ είναι κόκκινα, Επύλλιον, 2015
- Café Republic, Πυξίδα, 2016
- Στη σπηλιά της μεγάλης αγέλης, Ρώμη, 2016
- Το αίμα μένει, Ρώμη, 2016
- Από όνειρο και θάνατο, Ρώμη, 2017
- Σελίδα μισοφέγγαρη, 24 γράμματα, 2017
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ
ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Πάνω σου γαντζώνω την ψυχή μου
Έξαλλη νύχτα
ανεξιχνίαστη
στοιχειωμένη από αρματωμένα φαντάσματα
κι αιματηρές κληρονομιές
φορτωμένη ερωτευμένα ξωτικά
ματωμένα φεγγάρια
και σελώματα
ανικανοποίητη νύχτα
η ανάσα μου δίχως αντοχή
δίχως αιχμή
λυγίζει
ξεριζώνεται
δεν υπάρχει πια φόβος
ένας τρόμος μονάχα ορμά
με πιάνει απ’ τα μαλλιά
με σέρνει
παιανίζει τα εμβατήριά του
διατυμπανίζει τη νίκη του
διατυμπανίζει την ήττα μου
νύχτα μου
με τον ακοίμητο καημό
και το σαράκι
ανένδοτη νύχτα μου
που αλωνίζεις με άλογα φτερωτά
οργανώνεις τις άμυνες
και βγαίνεις στην κόντρα επίθεση
πάνω σου γαντζώνω την ψυχή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου